Beschrijving
“Candy doorbrak een taboe”, aldus Muller. “Seks was voor velen toch een probleem vanwege het geloof. Candy toonde dat seks mocht, dat het lekker, normaal en leuk was.” Niet dat hij zo idealistisch was: “Ik wilde gewoon geld verdienen.”[bron?] Na een uitspraak van de Hoge Raad in 1970 over pornografie mocht Candy gewoon openlijk verkocht worden. In de jaren zeventig bereikte het maandblad oplagen van 130.000 exemplaren.
Om publiciteit te genereren, sponsorde het blad in 1970 de Vrije Sekspartij, die deelnam aan de Amsterdamse gemeenteraadsverkiezingen, onder leiding van Hans Hofman. De partij behaalde 0,3% van de stemmen: te weinig voor een zetel in de Amsterdamse gemeenteraad. Bron : wikipedia
Hitweek werd op 17 september 1965 als jongerentijdschrift gelanceerd door Willem de Ridder en Peter J. Muller, die ook de naam bedacht. “Hitweek heeft geen redaktie (“staf”), noch een hoofdredakteur of toezichthouder. Dit is een krant die wagenwijd openstaat voor al JOUW bijdragen”, zo meldde het eerste nummer. “Voor alle vraagstukken Marjolein (Kuysten)”. Met veel ambitie en weinig geld stapte De Ridder naar Ruud Schoonman, een onconventionele drukker die net een nieuw druksysteem had aangeschaft. Beatgroepen en straatverkopers werden ingezet om de eerste nummers te verspreiden. Vaste medewerkers waren André van der Louw, Laurie Langenbach, Pim Oets, Wim Bloemendaal en Peter Schröder. Later leverden ook Koos Zwart, Henk Bongaarts, Frits Boer, Jan Donkers, Arend Jan Heerma van Voss en Wim Noordhoek regelmatig bijdragen. Vanaf 1967 was er een redactie (Van der Louw, Bloemendaal, Schröder, Oets, Zwart, de Ridder en Kuysten).
Hitweek schreef veel over popmuziek van vaderlandse bodem – consequent Nederbiet genoemd. Bron Wikipedia
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.